Αθλητικοί Τραυματισμοί, Άσκηση
Ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου: Τι σημαίνει για την κίνησή μας;
06/06/2017 , 10:51 AMΚάθε γόνατο μας αποτελείται από δύο χιαστούς συνδέσμους, οι οποίοι σχηματίζονται από ισχυρές ίνες κολλαγόνου. Η σημασία τους είναι πρωταρχική, καθώς συμβάλλουν στην σταθερότητα του γόνατος και ομαλοποιούν την κίνησή του. Ο ένας, ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, περιορίζει την πρόσθια περιστροφή και κίνηση της κνήμης σε σχέση με τον μηρό, και ο άλλος, ο οπίσθιος χιαστός, περιορίζει αντίστοιχα την κίνηση της κνήμης προς τα πίσω.
Οι σύνδεσμοι αυτοί ονομάζονται χιαστοί, καθώς «χιάζονται» μεταξύ τους στο εσωτερικό του γόνατος. Περιβάλλονται από το αρθρικό θύλακο, ο οποίος περιέχει το αρθρικό υγρό που διευκολύνει την κίνηση των αρθρικών επιφανειών, ενώ προμηθεύει το αρθρικό χόνδρο με θρεπτικές ουσίες.
Τι μπορεί να προκαλέσει ρήξη του πρόσθιου χιαστού;
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου αποτελεί τη συχνότερη συνδεσμική κάκωση της άρθρωσης. Είναι πιθανότερο να συμβεί:
- Με την γρήγορη και απότομη αλλαγή κατεύθυνσης
- Μετά από απότομο σταμάτημα ενώ τρέχουμε
- Στην φάση της προσγείωσης μετά από ένα άλμα
- Σε άμεση βίαιη επαφή
Μεταξύ των πιο κοινών παραγόντων τραυματισμού είναι οι τραυματισμοί χαμηλής ενέργειας που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Στην πραγματικότητα, το 80% των ρήξεων δεν απαιτεί βίαιη σωματική επαφή αλλά συμβαίνει όταν το γόνατο στρέφεται ξαφνικά πέραν ενός συγκεκριμένου σημείου. Ακόμα, οι ρήξεις του προσθίου χιαστού συνδέσμου λαμβάνουν χώρα όταν το γόνατο δέχεται ένα άμεσο χτύπημα από το μπροστινό μέρος του μηρού, ενώ το πόδι είναι σταθερό, όπως για παράδειγμα, όταν ένας ποδοσφαιριστής πάει να κινηθεί στο πλάι ενώ το πόδι του είναι σταθερό στο έδαφος. Γι’ αυτό και οι ρήξεις χιαστού είναι διαδεδομένες στο ποδόσφαιρο, το αμερικανικό ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το ράγκμπι, την επαγγελματική πάλη, τις πολεμικές τέχνες, και την ενόργανη γυμναστική, όπου το γόνατο είναι αναγκασμένο να υποστεί υψηλή στροφική δύναμη.
Υψηλής ενέργειας τραυματισμοί, όπως τροχαία ατυχήματα προκαλούν σπανιότερα τραυματισμούς χιαστού συνδέσμου. Με μηχανισμούς υψηλής ενέργειας, οι ασθενείς παρουσιάζουν συχνά ταυτόχρονες βλάβες σε ποικίλα σημεία του σώματος.
Πώς αισθάνεται ο ασθενής, του οποίου ο χιαστός έχει υποστεί ρήξη;
Την στιγμή της ρήξης του πρόσθιου χιαστού, μπορεί να ακουστεί ένας χαρακτηριστικός ήχος μέσα από την άρθρωση. Στην συνέχεια, είναι πιθανό να εμφανιστεί οίδημα (πρήξιμο) στο γόνατο. Ο ασθενής θα αισθανθεί πόνο και ευαισθησία στην ψηλάφηση, όπως επίσης θα αδυνατεί να κινήσει πλήρως την άρθρωση. Τέλος, παρατηρείται άμεσα μια δυσκολία στην προσπάθεια βάδισης.
Σε περίπτωση που ο ασθενής, παρά τον σοβαρό τραυματισμό, συνεχίσει την σωματική δραστηριότητα, είναι πιθανό, λόγω αστάθειας του γόνατος, να υποστεί σοβαρές βλάβες και σε άλλα σημεία, όπως στον μηνίσκο. Γι’ αυτό και πρέπει να σταματήσει αμέσως οποιαδήποτε δραστηριότητα και να τοποθετήσει κατακόρυφα το πόδι του, ώστε να περιορίσει το επακόλουθο οίδημα.
Μετά τον τραυματισμό, ο ορθοπαιδικός χειρουργός πρέπει να εξετάσει τον ασθενή το συντομότερο δυνατό, ώστε μέσω της κλινικής εξέτασης και του κατάλληλου παρακλινικού ελέγχου (ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία) να καθοριστεί το είδος της κάκωσης και το θεραπευτικό πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί.
Αντιμετώπιση της ρήξης χιαστού με την βοήθεια της αρθροσκοπικής μεθόδου
Η αρθροσκοπική μέθοδος είναι η πιο σύγχρονη χειρουργική μέθοδος αποκατάστασης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και είναι η νούμερο ένα επιλογή των ορθοπαιδικών παγκοσμίως.
Τα πλεονεκτήματα της αρθροσκόπησης είναι ποικίλα. Μεταξύ αυτών, τα πιο σημαντικά είναι:
- Μικρότερος χρόνος επέμβασης
- Περιορισμένος μετεγχειρητικός πόνος
- Περιορισμένη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο
- Ταχύτερη αποκατάσταση του ασθενούς
- Ταχύτερη επαναφορά στις καθημερινές δραστηριότητες
Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω δύο μικρών οπών, στις οποίες εισάγεται το αρθροσκόπιο, το οποίο είναι μια μικρή κάμερα αποτελούμενη από οπτικές ίνες και χρησιμοποιείται από τον χειρουργό ώστε να μπορεί να βλέπει και να χειρουργεί στο εσωτερικό της άρθρωσης.
Η αρθροσκόπηση έχει ως στόχο την αποκατάσταση της σταθερότητας του γόνατος, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος πρόωρης εκφύλισης (οστεοαρθρίτιδα) και ο ασθενής να ξαναγυρίσει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες.