Κονδυλώματα: Τι είναι, τι συμπτώματα έχουμε, πως μεταδίδονται και πως αντιμετωπίζονται;
Κωνσταντίνος Μυρίλλας M.R.C.OGI – Μαιευτήρας – Γυναικολόγος
O Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος Κωνσταντίνος Μυρίλλας γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στην Βαρβάκειο Πρότυπο σχολή το 1985. Εισήχθη 2ος με Πανελλήνιες εξετάσεις στην Ιατρική σχολή Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1991 με άριστα. Πραγματοποίησε της…
Γενικά
Οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV – Human Papilloma Virus) που μολύνει τους βλεννογόνους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Ο μέσος χρόνος επώασης είναι 2-3 μήνες, χρόνος που χρειάζεται για να εμφανιστούν και τα πρώτα συμπτώματα. Υπάρχουν αρκετοί τύποι ανθρωπίνων κονδυλωμάτων, από τους οποίους μερικοί είναι ανθεκτικότεροι σε θεραπευτικές ενέργειες. Κάποιοι από του τύπους αυτούς, ενοχοποιούνται – σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες – ότι προξενούν καρκίνους στον τράχηλο της μήτρας. Τα κονδυλώματα κατατάσσονται στις πλέον συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενες νόσους και ιδιαίτερα προσβάλλονται νεαρά άτομα.
Συμπτώματα
Ομαδικοί σχηματισμοί σε μέγεθος περίπου κεφαλής καρφίτσας με εικόνα επιφανείας κουνουπιδιού (τα λεγόμενα οξυτενή κονδυλώματα), που εμφανίζονται στα έξω γεννητικά όργανα, στον πρωκτό και στην αρχή του ορθού, όπου μπορεί να φτάσουν και το μέγεθος κερασιού. Αν τα αφήσουμε αθεράπευτα, μπορεί να μεγαλώσουν τόσο που να φράξουν την είσοδο του κόλπου, του εντέρου ή του λάρυγγα και γίνονται πολύ ενοχλητικά.
Τα κονδυλώματα δεν ξεχωρίζουν πάντα με γυμνό μάτι
Αλλαγή του τόνου της φωνής όταν βρίσκονται στο λάρυγγα
Πώς μεταδίδονται
Με την σεξουαλική επαφή.
Με έμμεση επιμόλυνση, π.χ. με την χρήση μίας λερωμένης πετσέτας.
Παιδιά μπορεί να επιμολυνθούν κατά τον τοκετό.
Προϋπόθεση για την δημιουργία κονδυλωμάτων είναι η υπερβολική ύγρανση της περιοχής, μικροτραυματισμοί της περιοχής ή φλεγμονές, καθώς και η μείωση της ανοσολογικής άμυνας του οργανισμού.
Διάγνωση
Πολλές φορές η διάγνωσή των κονδυλωμάτων είναι δύσκολη, όταν δηλαδή εμφανίζονται στο εσωτερικό του κόλπου. Διάγνωση γίνεται αρχικά με την κλινική εξέταση όπου ο γυναικολόγος για να εντοπίσει αλλοιώσεις που ακόμη δεν είναι ορατές, εμβρέχει την περιοχή του δέρματος που εξετάζει, ή την επιφάνεια του τραχήλου, με διάλυμα οξικού οξέως (ξύδι 3%). Με αυτόν τον τρόπο, όπου υπάρχουν κονδυλώματα, ξεχωρίζουν σαν λευκές περιοχές. Η πιο ολοκληρωμένη διάγνωση όμως γίνεται με τεστ ΠΑΠ (κολποσκόπηση ή & τυποποίηση του ιού).
Θεραπεία
Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσει θεραπεία και ο σύντροφός του προσβληθέντα. Συνήθως μία αλοιφή για τοπική χρήση αρκεί. Εάν όμως ο ιός έχει προχωρήσει, χρειάζεται καυτηριασμός, κρυοπηξία ή laser. Επίσης μπορεί να γίνει εφαρμογή ποδοφυλλίνης ή οξέος. Οι γυναίκες που έχουν προσβληθεί από τον ιό πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές και να κάνουν συχνά τις απαραίτητες εξετάσεις, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις επανεμφανίζεται.
Προστασία
Το προφυλακτικό μπορεί να προσφέρει κάποια προστασία από τον ιό των κονδυλωμάτων, αλλά ο ιός μπορεί να διαχυθεί πέρα από την από το προφυλακτικό προστατευόμενη περιοχή.