Ορθοπαιδική, Υγεία
Αρθρίτιδα γόνατος: Τι σημαίνει για την καθημερινή μας ζωή; Πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε;
13/06/2017 , 11:27 AMΗ αρθρίτιδα γόνατος είναι ένα από τα συχνότερα ορθοπαιδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως ηλικιωμένα άτομα. Υπάρχουν 3 είδη αρθρίτιδας:
- Οστεοαρθρίτιδα: Αποτελεί τον πιο συχνό τύπο αρθρίτιδας γόνατος και πρόκειται για μια εκφυλιστική νόσο που αναπτύσσεται προοδευτικά και προσβάλλει κυρίως άτομα της τρίτης ηλικίας. Στην περίπτωση αυτή ο αρθρικός χόνδρος που επαλείφει τα οστά που συμμετέχουν στην άρθρωση φθείρεται βαθμιαία.
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Αποτελεί φλεγμονώδη τύπο αρθρίτιδας, στον οποίο η φλεγμονή καταστρέφει τον αρθρικό χόνδρο και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
- Μετατραυματική αρθρίτιδα: Ο τύπος αυτός ενδέχεται να εμφανιστεί μετά από ένα τραυματισμό του γόνατος, όπως ένα κάταγμα, ρήξη συνδέσμου ή μηνίσκου και μοιάζει αρκετά με την οστεοαρθρίτιδα.
Τα σημάδια που δεν πρέπει να παραβλέψεις στην αρθρίτιδα του γόνατος!
Τα 3 κύρια συμπτώματα της αρθρίτιδας του γόνατος είναι ο πόνος, το οίδημα (πρήξιμο) και η δυσκαμψία. Τα σημάδια εμφανίζονται προοδευτικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται η ξαφνική εμφάνισή τους.
Στην αρχή, παρατηρείται πόνος και δυσκαμψία, κατά τις πρωινές ώρες, μετά το σήκωμα από καθιστή στάση. Όσο αυξάνονται οι δραστηριότητες (βάδιση, ανέβασμα σκαλιών, γονάτισμα), ο πόνος χειροτερεύει σταδιακά και μπορεί να γίνει αδιάκοπος. Ακόμα, η άρθρωση είναι πιθανό να γίνει δύσκαμπτη και οιδηματώδης καθιστώντας έτσι δύσκολη την πλήρη έκταση ή κάμψη του γόνατος. Σε αυτό το στάδιο, ελεύθερα τεμάχια χόνδρου ή μηνίσκου μπορεί να εμποδίζουν την ομαλή κίνηση του γόνατος και ο πόνος μπορεί να προκαλέσει το αίσθημα αδυναμίας ή μπλοκαρίσματος της άρθρωσης.
Κατά την εξέλιξη της νόσου, το άτομο περιορίζοντας τη κίνηση και λειτουργία της πάσχουσας άρθρωσης προκαλεί αναπόφευκτα την ανάπτυξη μυϊκών ατροφιών του τετρακέφαλου και των οπίσθιων μηριαίων μυών, οδηγώντας πια αντικειμενικά στην ελάττωση της μυϊκής δύναμης και εμφάνιση αδυναμίας του ποδιού. Τέλος, πολλοί ασθενείς παραπονιούνται για αύξηση του πόνου με τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών και κυρίως με την εμφάνιση υγρασίας.
Ποιο είναι το καλύτερο σχέδιο θεραπείας της αρθρίτιδας του γόνατος; Πότε χρειάζεται να καταφύγετε σε αρθροπλαστική γόνατος;
Στα αρχικά στάδια της αρθρίτιδας γόνατος, τα συμπτώματα είναι δυνατόν να μετριαστούν (όχι όμως να αντιμετωπιστούν) με συντηρητικά μέσα. Μία αρχική συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τα εξής:
- Αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν έξαρση των συμπτωμάτων, όπως το ανέβασμα των σκαλιών
- Ένταξη στην καθημερινότητα δραστηριοτήτων που ενδυναμώνουν το μυϊκό σύστημα του γόνατος, όπως η κολύμβηση
- Φυσικοθεραπείες με παράλληλη άσκηση για ενδυνάμωση των μυών του γόνατος
- Χρήση παυσίπονων και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στα πρώιμα στάδια
- Χορήγηση ουσιών που προστατεύουν τον αρθρικό χόνδρο, είτε από το στόμα, είτε ενέσιμα μέσα στο γόνατο
- Απώλεια βάρους
Ωστόσο, όταν η φθορά των αρθρικών επιφανειών είναι σημαντική και η αρθρίτιδα έχει φτάσει σε τελικό στάδιο, η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική. Αυτή προσφέρει τις εξής επιλογές:
- Αρθροσκόπηση του γόνατος
- Eπεμβάσεις διόρθωσης του άξονα του γόνατος (οστεοτομίες)
- Eπεμβάσεις αντικατάστασης μόνο του φθαρμένου τμήματος του γόνατος (μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική)
- Eπεμβάσεις αντικατάστασης όλων των φθαρμένων επιφανειών του γόνατος (ολική αρθροπλαστική)
Η τελευταία (ολική αρθροπλαστική γόνατος) αποτελεί ένα από τα πιο αποτελεσματικά χειρουργεία της μοντέρνας ορθοπαιδικής. Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ πραγματοποιούνται περί τις 430.000 και μέχρι το 2030 το νούμερο αυτό αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί.
Πρόκειται για μια χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης των αρθριτικών και κατεστραμμένων επιφανειών του γόνατος με ειδική πρόθεση. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που εφαρμόζονται στην συγκεκριμένη επέμβαση, από την κλασική ολική αρθροπλαστική μέχρι τις πιο σύγχρονες Τεχνικές Ελάχιστης Επεμβατικότητας (MIS) καθώς και την Εξατομικευμένη Ολική Αρθροπλαστική (PSI). Τα πλεονεκτήματα των τεχνικών αυτών είναι πολλαπλά:
- Μικρότερη χειρουργική τομή
- Μειωμένη απώλεια αίματος
- Πολύ λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Άμεση κινητοποίηση του ασθενούς (ο ασθενής σηκώνεται να βαδίσει, τις περισσότερες φορές, την ίδια μέρα του χειρουργείου, μειώνοντας κατά συνέπεια σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών)
- Σημαντικά μειωμένη διάρκεια νοσηλείας
- Ταχεία επάνοδος του ασθενούς στην καθημερινότητά του έχοντας πλήρη αυτονομία
Σχετικά άρθρα
