Ειδήσεις - Νέα, Ορθοπαιδική, Υγεία

Μηνίσκος: νέα δεδομένα θεραπείας

Οι ασθενείς με εκφυλιστική ρήξη μηνίσκου δεν πρέπει κατ΄ ανάγκη να χειρουργούνται, λένε οι ερευνητές. Μετά από αναλύσεις πρόσφατων δεδομένων, φαίνεται ότι οι ασθενείς βαίνουν καλώς και με ψευδο-επεμβάσεις ή αρθροσκοπικές μερικές μηνισκεκτομές. Οι χειρουργοί στρέφονται συχνά προς την αρθροσκοπική χειρουργική για τη θεραπεία του πόνου στο γόνατο που αποδίδεται σε ρήξη μηνίσκου.

Θεωρητικώς, η ρήξη του μηνίσκου μηχανικά μπλοκάρει το γόνατο, και η περικοπή του μηνίσκου μπορεί να αποκαταστήσει τη λειτουργία του γονάτου. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ορισμένες επίσημες κατευθυντήριες γραμμές, θέτουν τον εντοπισμό εμπλοκής του γόνατου ως ένδειξη για χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες ανέλυσαν στοιχεία από τα προηγουμένες δοκιμές ψευδο-επεμβάσεων και κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα.

Στο αρχικό έλεγχο επιλεξιμότητας για την επέμβαση, εξαιρούνταν οι ασθενείς που δεν μπορούσαν να ισιώσουν πλήρως το γόνατο, μια κατάσταση που περιγράφουν ως εμπλοκή γόνατου. Η εμπλοκή στο γόνατο προκαλείται συνήθως από τραύμα και μπορεί να θεραπευτεί με την αφαίρεση ή την επισκευή της βλάβης αρθροσκοπικά.

Οι δοκιμές έγιναν σε δύο ομάδες. H μια ομάδα υπέστη μηνισκεκτομή, και η δεύτερη ομάδα ψευδοεπέμβαση. Οι δύο ομάδες δεν διέφεραν πολύ στα αποτελέσματα. Από τους 146 ασθενείς, οι 34 (49%) στην ομάδα της μηνισκεκτομή και 33 (43%) στην ομάδα της ψευδο-επέμβασης αναφέρουν ότι παρουσίασαν μηχανικά προβλήματα, τουλάχιστον μία φορά κατά τους 12 μήνες μετά τη διαδικασία. Οι δύο ομάδες είχαν επίσης συμπτώματα παρόμοιας σοβαρότητας και συχνότητας.

Ομοίως, η μηνισκεκτομή φαινόταν να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα με την ψευδο-επέμβαση για εκείνους τους ασθενείς με προεγχειρητικά μηχανικά συμπτώματα.

Τα ευρήματα θα πρέπει να εφιστήσουν την προσοχή ως προς τη βαρύτητα των συμπτωμάτων που αναφέρουν οι ασθενείς πριν ληφθούν ως ένδειξη για την εκτέλεση μηνισκεκτομής. Για παράαδειγμα, ένα μεγάλο ποσοστό της μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι έχει μυοσκελετικές ανωμαλίες, οι οποίες δεν πρέπει να αποδίδονται από τους κλινικούς γιατρούς στο μηνίσκο.

Εν κατακλείδι, δεδομένου ότι τουλάχιστον μια άλλη μελέτη έχει δείξει το όφελος της χειρουργικής επέμβασης μετά από τη φυσική θεραπεία, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να αρχίσουν συνιστώντας τη φυσικοθεραπεία και στη συνέχεια να προσφέρουν τη χειρουργική επέμβαση ως θεραπεία δεύτερης γραμμής.