Πώς θα καταλάβετε αν έχετε κονδυλώματα πέους

Ορισμένοι τύποι του HPV μπορεί να προκαλέσουν κονδυλώματα ενώ άλλοι γονότυποι μπορεί να επιφέρουν μόλυνση η οποία θα οδηγήσει σε προκαρκινική δυσπλασία. Όλοι οι τύποι του HPV μεταδίδονται μέσω δερματικής επαφής (τριβής) και, επομένως, δεν απαιτείται πλήρης σεξουαλική επαφή για τη μετάδοση των κονδυλωμάτων.

Συμπτώματα

Ο χρόνος επώασης των κονδυλωμάτων πέους φτάνει τους 8 μήνες. Τα τυπικά οξυτενή κονδυλώματα, εμφανίζονται ως βλάβες ανθοκραμβοειδείς (σαν κουνουπιδάκια), ή λείες, ρόδινες ή γκριζωπές. Μπορεί να έχουν βάση με σχισμή ή πεπλατυσμένη, σαφώς αφοριζόμενη και διόλου εύθρυπτη ή αιμορραγική. Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά και ανώδυνα. Όποιος πόνος ή αιμορραγία προκαλείται εξ’ αυτών είναι αποτέλεσμα μηχανικής κάκωσης.

Τα κονδυλώματα πέους εντοπίζονται κυρίως στη βάλανο, στο έσω πέταλο της ακροποσθίας του πέους, στο σώμα του πέους, στο όσχεο, στο εφηβαίο, στο περιπρωκτικό δέρμα και στον πρωκτό. Σπανιότερα, εντοπίζονται στην ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη.

Εξωγεννητικές και ιδιαίτερα σπάνιες θέσεις εντοπισμού των κονδυλωμάτων αποτελούν ο βλεννογόνος του στόματος, ο φάρυγγας, επιπεφυκότες και οι μεσοδακτύλιες πτυχές των ποδιών.

Πώς μεταδίδονται

Ο HPV μεταδίδεται με την άμεση τριβή δέρμα με δέρμα ή με βλεννογόνο που φέρει αλλοιώσεις. Από την τριβή προκύπτουν μικροτραυματισμοί και έτσι ο ιός εισχωρεί στο επιθήλιο. Γι’ αυτό η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο μετάδοσης του ιού των κονδυλωμάτων.

Καταστάσεις που ευνοούν την ανάπτυξη των κονδυλωμάτων πέους και την υποτροπή του είναι η φίμωση και οι ουρηθρήτιδες.

Επίσης, ο ιός γίνεται περισσότερο δραστικός και εκδηλώνεται σε καταστάσεις stress, σε ανοσοκατασταλμένους, σε σακχαροδιαβητικούς και σε ασθενείς που κάνουν χρήση τοπικά κορτικοστεροειδών.

Το κάπνισμα επίσης εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα, αφού μειώνει τη δράση ορισμένων κυττάρων (όπως τα κύτταρα Langerhans) που είναι υπεύθυνη για την καταστολή του ιού τοπικά στους ιστούς του κατώτερου γεννητικού συστήματος.

Διάγνωση

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων πέους γίνεται επισκοπικά. Πολύ μικρές βλάβες μπορεί να απαιτήσουν τη χρήση μικροσκοπίου ή μεγεθυντικών φακών.

Οι υποκλινικές μορφές επίπεδες βλάβες διακρίνονται μόνος με τη χρήση ειδικού μηχανήματος, του πεοσκοπίου μετά από επάλειψη με οξικό οξύ 5%.

Με τη μέθοδο PCR-DNA, ανιχνεύουμε το FNA του ιού των κονδυλωμάτων και μπορούμε να κάνουμε ταυτοποίηση του γονοτύπου. Ωστόσο, δε μεταβάλλεται το θεραπευτικό μας πλάνο, με αποτέλεσμα η ανωτέρω εξέταση να μην εφαρμόζεται ευρέως στους άνδρες. Η διαφορική διάγνωση, περιλαμβάνει τις μαργαριτοειδείς βλατίδες του πέους, τους σπίλους, τα θηλώματα, τις μυρμηγκιές και το ακανθοκύτταρικό καρκίνωμα.

Θεραπεία

Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δυστυχώς η θεραπεία για τον ιό των κονδυλωμάτων πέους δεν είναι αιτιολογική. Δεν υπάρχει φάρμακο το οποίο να εξαλείφει τον ιό ο οποίος θα παραμείνει στο επιθήλιο του γεννητικού συστήματος για μεγάλο χρονικό διάστημα ή για πάντα.

Ωστόσο, τα κονδυλώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται διότι αποτελούν ένδειξη ενεργούς νόσου αφενός και αφετέρου η εξάλειψη τους έχει ως αποτέλεσμα ο ανοσολογικός μηχανισμός του ασθενούς να αντιμετωπίζει μικρότερο ιικό φορτίο και να είναι ευκολότερη η καταστολή του HPV.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν σκευάσματα ποδοφυλοτοξίνης η εξάλειψη της οποίας προκαλεί προοδευτική νέκρωση του κονδυλώματος. Τα σκευάσματα αυτά είναι κυττατοστατικά και μπορεί να προκαλέσουν δερματικά αλλοίωση και τον φυσιολογικό δερματικό ιστό.

Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων είναι η κρυοπηξία με χρήση υγρού αζώτου.

Η χειρουργική αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων πέους πραγματοποιείται με χρήση μονοπολικής ή διπολικής διαθερμίας. Η πλέον σύγχρονη αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων επιτυγχάνεται με  laser CO2, η χρήση του οποίου δεν καταλείπει ουλή.

Η διάγνωση επισκοπικά, η ανεύρεση υποκλινικών κονδυλωμάτων με χρήση πεοσκόπησης και η αντιμετώπιση αυτών με χρήση laser ή διαθερμίας πραγματοποιείται από τον ουρολόγο-ανδρολόγο κ. Τσαλίκη σε μία μόνο συνεδρία ανώδυνα και αποτελεσματικά.

Πρόληψη

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο τα οξυτενή κονδυλώματα να υποτροπιάσουν μετά από θεραπεία. Οι υποτροπές είναι συνηθέστερες κατά το πρώτο 6μηνο από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν τα κονδυλώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί σημαντικές ποσότητες του HPV παραμένουν στην περιοχή του γεννητικού συστήματος και καταστέλλονται σιγά σιγά από το ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντος.

Γενικά μέτρα για την αποφυγή της υποτροπής των κονδυλωμάτων είναι τα παρακάτω:

1. Αποφυγή μεγάλου σωματικού ή ψυχικού στρες. Διασφάλιση καλού ύπνου και σωστής διατροφής.
2. Διακοπή ή περιορισμός καπνίσματος
3. Έλεγχος της συντρόφου από γυναικολόγο
4. Σεξουαλική επαφή με χρήση προφυλακτικού τουλάχιστον για 6-8 μήνες (σημειώνεται ότι η χρήση προφυλακτικού προφυλάσσει κατά 60-70% από τη μόλυνση)
5. Αποφυγή ξυρίσματος των έξω γεννητικών οργάνων διότι δημιουργούνται μικροτραυματισμοί που διευκολύνουν τη διείσδυση του HPV στη βασική στοιβάδα του επιθηλίου
6. Διενέργεια περιτομής σε άνδρες με φίμωση έχει βρεθεί ότι ελαττώνει την πιθανότητα υποτροπών
7. Επί συχνών υποτροπών και/ή αλλαγή στη ροή των ούρων υποπτευόμαστε κονδύλωμα ουρήθρας και κρίνεται απαραίτητη η ουρηθροσκόπηση.

Όταν η μόλυνση είναι λανθάνουσα (υποκλινικές μορφές) η νόσος δεν μεταδίδεται.