Ιγμορίτιδα: Tα συμπτώματα και ο τρόπος αντιμετώπισής της

Η ιγμορίτιδα είναι φλεγμονή του γναθιαίου άντρου (ιγμόρειο), του μεγαλύτερου παραρρίνιου κόλπου που βρίσκεται δεξιά και αριστερά της ρινός, μέσα στο σώμα της άνω γνάθου.

Κανονικά τα ιγμόρεια καταλαμβάνονται από αέρα όμως μπορεί να καταληφθούν από υγρό (βλέννα) μετά από κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, μετά από φλεγμονή των δοντιών της άνω γνάθου, ύστερα από κατάδυση σε μεγάλο βάθος ή σε μολυσμένα νερά. Άλλοι παράγοντες που προδιαθέτουν σε εμφάνιση παραρρινοκολπίτιδας (ιγμορίτιδας) είναι: η αλλεργική ρινίτιδα, η παρουσία ρινικών πολυπόδων στις ρινικές θαλάμες, η σημαντικού βαθμού σκολίωση του ρινικού διαφράγματος σε συνδυασμό με υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών, συστηματικά νοσήματα ( κυστική ίνωση, σαρκοείδωση, ανοσοκαταστολή κλπ).

Ο ασθενής με ιγμορίτιδα παρουσιάζει ρινική συμφόρηση, ρινική καταρροή, έκκριση βλέννης οπισθορινικά (στο πίσω μέρος της μύτης και στο λαιμό), έντονη πίεση ή και πόνο στο πρόσωπο (ειδικά όταν σκύψει μπροστά ή κάνει κάποια απότομη κίνηση με το κεφάλι). Επίσης, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει δεκατική πυρετική κίνηση ή πυρετό, κόπωση, βήχα, πόνο στα δόντια ή και κακοσμία στόματος.

Ο τρόπος αντιμετώπισης της ιγμορίτιδας σχετίζεται με το αν ο ασθενής παρουσιάζει οξεία (συμπτώματα που διαρκούν 7-30 ημέρες), υποξεία ( συμπτώματα για 4- 12 εβδομάδες) ή χρόνια ιγμορίτιδα, που διαρκεί πάνω από τρεις μήνες. Στις περιπτώσεις οξείας ιγμορίτιδας, η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Στη χρόνια ιγμορίτιδα και σε σοβαρές επιπλοκές της οξείας ιγμορίτιδας τη λύση δίνει η ενδοσκοπική χειρουργική ρινός- παραρρινίων (FESS). Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής πρέπει να έρθει σε επαφή με τον ιατρό για να διαπιστωθεί ο τύπος ιγμορίτιδας και να ακολουθηθεί η καταλληλότερη θεραπεία.

Δεν θα πρέπει πάντως ο ασθενής να παραμελήσει το πρόβλημα αυτό, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις (ευτυχώς σπάνιες) που έχουν οδηγήσει σε σοβαρότατες επιπλοκές (επέκταση της φλεγμονής στον οφθαλμικό κόγχο, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα, οστεομυελίτιδα των οστών του κρανίου, θρόμβωση του σηραγγώδους κόλπου).